Gluten – wróg czy przyjaciel?

Niekoniecznie.

Osoba eliminująca gluten może tak naprawdę cierpieć na problemy z trawieniem bardzo szczególnych węglowodanów, określanych naukowo jako fermentujące oligo, di i monosacharydy oraz poliole. Tak się składa, że produkty glutenowe zawierają również owe problematyczne węglowodany, więc eliminując produkty glutenowe, eliminujemy problem z węglowodanami. Tak naprawdę możemy więc cierpieć nie na Nieceliakalną Nietolerancję Glutenu, ale np. na Zespół Jelita Drażliwego.

Wyeliminowanie zbóż glutenowych wykonane na własną rękę, bez zbudowania kompleksowej, zdrowej diety, może wiązać się z poważnymi problemami. Badania wykazały, że osoby które wprowadziły dietę bezglutenową, często mają bardzo niską ilość błonnika w diecie, co wiąże się ze zwiększona zachorowalnością na cukrzyce typu II czy choroby serca. Usunięcie glutenu z diety może doprowadzić do zaburzenia flory jelitowej i wzrostu bakterii patogennych. Warto też wspomnieć, że dieta bezglutenowa jest droga, a produkty na półkach z bezglutenową żywnością najczęściej mają skład pozostawiający wiele do życzenia.

Chociażby z tych powodów, zanim przejdziesz na dietę bezglutenową, wykonaj odpowiednie badania. Żeby wyniki były miarodajne, musisz jeść gluten przez co najmniej kilka miesięcy, aby organizm mógł wytworzyć ewentualne przeciwciała, więc wprowadzanie na własną rękę diety bezglutenowej może spowodować, że nie będzie można zdiagnozować Celiakii. Objawy ze strony układu pokarmowego plus niska hemoglobina, obniżony poziom żelaza, ferrytyny, witamin D we krwi może sugerować wykonanie dalszych badań właśnie pod kątem Celiakii i NNG.

Na celiakię prawdopodobnie cierpi ok 1% społeczeństwa i nie zapada się na nią tylko w wieku dziecięcym, również osoby dorosłe mogą na nią zachorować. Częstość ta wzrasta nawet 10-krotnie gdy występują już inne choroby autoimmunizacyjne np. Hashimoto lub cukrzyca typu I. Na NNG może chorować około 7% społeczeństwa.

Zanim więc odstawisz gluten, skonsultuj się ze specjalistą.